Jak działa analiza transakcyjna?
Analiza transakcyjna jako psychoterapia została opracowana przez psychiatrę Erica Berne'a w latach 60. XX wieku. Berne obserwował i analizował ludzkie zachowanie oraz badał zasady psychoanalizy. Później zaproponował własną teorię psychologiczną, która stała się podstawą analizy transakcyjnej.
Metoda analizy transakcyjnej rozkłada ludzką psychikę na oddzielne i zrozumiałe struktury – osobowości, role i scenariusze. Pracuje z trzema stanami ego klienta: Dorosły, Dziecko i Rodzic.
Te stany ego determinują sposób, w jaki komunikujemy się z ludźmi i zachowujemy się. Z niektórymi ludźmi rozmawiamy w pouczający i surowy sposób, podczas gdy z innymi możemy pozwolić sobie na zabawę i frywolność. Najprawdopodobniej w pierwszym przypadku komunikacja odbywa się z pozycji Rodzica, a w drugim – z pozycji Dziecka.
Tożsamości te mogą przejawiać się w różny sposób w zależności od kontekstu, czasu, osoby lub sytuacji, ale stanowią klucz do zrozumienia naszego zachowania i reakcji. Obserwując te różne stany w sobie, jesteśmy w stanie lepiej zrozumieć siebie: uwolnić się od zakorzenionych wzorców zachowań i przepisać scenariusz życia na własny sposób.
Tożsamości te mogą przejawiać się w różny sposób w zależności od kontekstu, czasu, osoby lub sytuacji, ale stanowią klucz do zrozumienia naszego zachowania i reakcji. Obserwując te różne stany w sobie, jesteśmy w stanie lepiej zrozumieć siebie: uwolnić się od zakorzenionych wzorców zachowań i przepisać scenariusz życia na własny sposób.
Transakcja to nasza komunikacja z innymi w danym momencie. Kiedy wchodzimy z kimś w interakcję, jego stany ego oddziałują na nasze i odwrotnie. Różne stany ego rozmówców mogą powodować problemy w ich transakcjach i komunikacji w ogóle.
Wymagającemu rodzicowi znacznie trudniej jest zrozumieć i dojść do porozumienia z nastrojowym dzieckiem niż z innym rodzicem. Dlatego dla udanych relacji z innymi ważne jest, aby stany ego były zbieżne lub miały miejsce na ekspresję. Dorosłemu łatwo jest znaleźć kompromis z innym zrównoważonym Dorosłym, a Rodzicowi zająć się Dzieckiem. Osoba zaczyna szukać transakcji z innymi, jeśli brakuje jej pożądanej komunikacji w jednej z ról.
Analiza transakcyjna identyfikuje różne rodzaje transakcji:
- Dodatkowe: komunikacja między podobnymi stanami ego (dorosły i dorosły)
- Intersekcjonalny: komunikacja różnych stanów ego (rodzic i dziecko)
- Ukryte: mówi się jedno, ma się na myśli co innego (gry)
Kluczowe pojęcia analizy transakcyjnej
Oto kilka koncepcji, które pokazują zasady psychologii analizy transakcyjnej:
Głaskanie
Są to fizyczne, werbalne lub niewerbalne oznaki aprobaty lub pochwały. Dziecko bezwarunkowo otrzymuje głaskanie od swojej matki, a gdy dorasta, stara się na nie zasłużyć poprzez swoje osiągnięcia i działania. Ale dziecko w nas również potrzebuje aprobaty ze strony konwencjonalnego ojca, nawet jeśli te role są teraz wypełniane przez naszych partnerów lub pracodawców.
Głód stymulacyjny
W rezultacie osoba „głoduje”, dopóki nie otrzyma głaskania. Fizyczne głaskanie, oznaki aprobaty ze strony innych, uznanie, pochwały – ludzie potrzebują ich jako bodźców, zgodnie z analizą transakcyjną.
Jednocześnie klientom z surowym Wewnętrznym Rodzicem trudno jest zaakceptować głaskanie ze strony innych, ponieważ na ich reakcję nakłada się poczucie zakazu. Ale potrzeba nadal istnieje, więc próbują zdobyć głaskanie innych swoimi osiągnięciami zawodowymi i wykonaną pracą.
Jednocześnie klientom z surowym Wewnętrznym Rodzicem trudno jest zaakceptować głaskanie ze strony innych, ponieważ na ich reakcję nakłada się poczucie zakazu. Ale potrzeba nadal istnieje, więc próbują zdobyć głaskanie innych swoimi osiągnięciami zawodowymi i wykonaną pracą.
Gra
Ludzie, którzy maskują swoją potrzebę akceptacji, grają w gry. Czym są gry? Są to ukryte transakcje dokonywane przez osobę z tajną motywacją. Próbuje ona uzyskać korzyść ukrytą przed innymi, choć udaje, że jej motywacja jest zupełnie inna. Pod koniec gry zwycięzca jest nagradzany za dobrą grę.
Często ludzie grają w gry nieświadomie. Może to powodować problemy i niechęć w komunikacji, ponieważ warunki gry nie są omawiane z wyprzedzeniem i zawsze jest strona przegrana. Transakcje nie zawsze są częścią gier; na przykład dwie osoby w pozycji Dorosłego mogą komunikować się bez gier.
Często ludzie grają w gry nieświadomie. Może to powodować problemy i niechęć w komunikacji, ponieważ warunki gry nie są omawiane z wyprzedzeniem i zawsze jest strona przegrana. Transakcje nie zawsze są częścią gier; na przykład dwie osoby w pozycji Dorosłego mogą komunikować się bez gier.
Analiza transakcyjna i ludzkie role
Zgodnie z analizą transakcyjną każda osoba składa się z trzech elementów: stanów ego Dziecka, Rodzica i Dorosłego. W zależności od kontekstu klient przyjmuje jedną z tych pozycji. Każda z nich ma własne cechy, funkcje i osobliwości. Klient może nie zdawać sobie sprawy, że jego stan ego nie zawsze jest odpowiedni do sytuacji; prowadzi to do trudności i konfliktów.
Ta tabela wyjaśnia wszystkie trzy stany ego w analizie transakcyjnej – czym są, jakie wzorce zachowań naśladują i co powoduje ich rozwój:
Ta tabela wyjaśnia wszystkie trzy stany ego w analizie transakcyjnej – czym są, jakie wzorce zachowań naśladują i co powoduje ich rozwój:
Dziecko
Formacja:
Zachowania dziecięce przejawiają się na różnych etapach dorastania: klient dostosowuje się do dorosłych/buntuje się
Cechy:
Energiczny, ciekawy, kreatywny. Zależny, nielogiczny, wymagający
Funkcja:
Wewnętrzne Dziecko to marzenia, pragnienia i lęki klienta, ośrodek jego kreatywności. Jednocześnie nie bierze na siebie odpowiedzialności i unika kary
Rodzic
Formacja:
Konsekwencja wychowania przez rodziców i inne autorytety: klient powtarza wzorce ich zachowań
Cechy:
Sumienny, wymagający, autorytatywny. Ostrożny, chroniący
Funkcja:
Wewnętrzny Rodzic troszczy się, chwali i pociesza. Jednocześnie krytykuje, tworzy zakazy i zasady
Dorosły
Formacja:
Pojawia się w wyniku nowych umiejętności, wiedzy i doświadczenia, które klient zdobywa w życiu.
Cechy:
Obiektywny, inteligentny, niezależny. Czasami zbyt logiczny i pozbawiony emocji
Funkcja:
Dorosły kieruje się własnym interesem. Wyciąga wnioski, uczy się na błędach i bierze za nie odpowiedzialność, nie karci. Jednocześnie może posunąć się za daleko w racjonalności.
Rola
Kształtowanie
Cechy
Funkcja
Dziecko
Zachowania dziecięce przejawiają się na różnych etapach dorastania: klient dostosowuje się do dorosłych/buntuje się
Energiczny, ciekawy, kreatywny. Zależny, nielogiczny, wymagający
Wewnętrzne Dziecko to marzenia, pragnienia i lęki klienta, centrum kreatywności. Jednocześnie nie bierze na siebie odpowiedzialności i unika kary.
Rodzic
Konsekwencja wychowania przez rodziców i inne autorytety: klient powtarza wzorce ich zachowań
Sumienny, wymagający, autorytatywny. Ostrożny, chroniący
Wewnętrzny Rodzic troszczy się, chwali i pociesza. Jednocześnie krytykuje, tworzy zakazy i zasady
Dorosły
Pojawia się w wyniku nowych umiejętności, wiedzy i doświadczenia, które klient zdobywa w życiu.
Obiektywny, inteligentny, niezależny. Czasami zbyt logiczny i pozbawiony emocji
Dorosły kieruje się własnym interesem. Wyciąga wnioski, uczy się na błędach i bierze za nie odpowiedzialność, nie karci. Jednocześnie może posunąć się za daleko w racjonalności.
To stan Dorosłego powinien być dominujący, ale często jest wypierany przez inne role z powodu stresu, niepokoju lub depresji. Dziecko może często znajdować się w pozycji bezradnej ofiary, podczas gdy Rodzic ustanawia całkowitą kontrolę i zachęca do ślepego przestrzegania instrukcji innych autorytetów.
Tam, gdzie powinien pojawić się silny i autonomiczny Dorosły, może pojawić się nastrojowe i niesamodzielne Dziecko. Z pomocą psychologa i różnych ćwiczeń klient będzie w stanie zrozumieć swoje stany i łatwiej budować swoje reakcje i działania.
Psychoterapeuta pomoże ci zauważyć te przejawy różnych stanów ego, nauczy cię, jak przyjmować pozycję Dorosłego i przełączać się na inne role w kontrolowany sposób. Nauczywszy się rozpoznawać je w sobie, klient będzie w stanie zauważyć podobne przełączenia u innych, co poprawi jego umiejętności komunikacji i dialogu.
Scenariusze życia z analizy transakcyjnej
Innym celem analizy transakcyjnej jest pomoc klientom w zidentyfikowaniu i zmianie ich życiowego scenariusza. Najczęściej ów scenariusz nie jest uświadamiany, ponieważ został ustanowiony przez zasady i zakazy rodziców lub innych znaczących postaci. Wiele z postaw w ramach tego scenariusz mogło być wykorzystywanych po prostu dla kontroli rodzicielskiej i się zdezaktualizować. Klient może bezwładnie ich przestrzegać, co uniemożliwia mu budowanie własnego życiowego scenariusza.
Jeśli na przykład rodzice karali dziecko, gdy było nieposłuszne i kłóciło się ze starszymi, trudno mu będzie wyrazić swoją opinię i zakwestionować autorytet jako dorosły. To jest zachowanie jego scenariusza życiowego.
Eric Berne opisuje kilka kategorii scenariuszy życiowych w analizie transakcyjnej, które klient może naśladować:
Wygrywający
Wygrywający jest zorientowany na cel: wyznacza i osiąga swoje cele. Wynik jest ważny, ale osoba ta kontynuuje działanie pomimo jego osiągnięcia. Łatwo jest mu radzić sobie z niepowodzeniami i trudnościami; jest pewny, jak postępować.
Niewygrywający
Nie podejmuje ryzyka: jest zadowolony z tego, co ma, i żyje zgodnie z tym. Nie osiąga wybitnych zwycięstw, ale też nie ponosi poważnych porażek.
Przegrywający
Ofiara reaguje inaczej na swoje porażki niż zwycięzca. W procesie osiągania celu cierpi i narzeka. Unika porażek i nie jest pewna, co zrobić w przypadku odstępstw od planu.
Analiza transakcyjna to dziedzina mająca na celu uwolnienie ludzi od ich niepożądanego scenariusza. Jest to jedyny sposób, w jaki dana osoba może uzyskać niezależność i zacząć być odpowiedzialna za swoje decyzje i scenariusz własnego życia.
Analiza transakcyjna: cele i wyniki
Metodologia analizy transakcyjnej i praca z jej podstawowymi koncepcjami może pomóc klientowi w następujący sposób:
Pracując ze stanami ego, klient uczy się dostrzegać i rozróżniać różne stany ego, a tym samym poprawia świadomość i samoregulację
Pracując z transakcjami, klient będzie mógł pozbyć się problemów w komunikacji z innymi ludźmi i nauczyć się budować zdrowe relacje
Pracując ze swoimi scenariuszami życiowymi, klient będzie w stanie je zrealizować i dostosować, wybierając autentyczną i pożądaną ścieżkę osobistą
W trakcie terapii klient będzie w stanie znaleźć równowagę między różnymi stanami ego, przyjąć pozycję Dorosłego i znaleźć silne wsparcie w sobie. Analiza transakcyjna działa zarówno w przypadku bieżących potrzeb klienta, jak i poważniejszych zaburzeń; zarówno z grupami i parami w terapii grupowej, jak i indywidualnie.
W zależności od tego, z czym boryka się klient, terapia analizą transakcyjną może trwać od kilku miesięcy do kilku lat, raz w tygodniu, aż do osiągnięcia stabilnego wyniku.
Inne metody
Terapia poznawczo-behawioralna
Czytaj więcej
Terapia Gestalt
Czytaj więcej
Terapia egzystencjalna
Czytaj więcej
Terapia katatymiczno-imaginacyjna
Czytaj więcej
Terapia narracyjna
Czytaj więcej
Psychoanaliza
Czytaj więcej
Terapia zorientowana na klienta
Czytaj więcej
Terapia rodzinna
Czytaj więcej